- шыбынжегіш
- зат. зоол. қ. шыбыншы. Ш ы б ы н ж е г і ш өзінің атына сай бұтақтан бұтаққа секіріп, ұшып бара жатқан шыбын, маса, шіркей немесе ұсақ көбелектерді аулайды (Құстар, 51). Ш ы б ы н ж е г і ш т е р ауадан ұстаған жәндіктермен қоректенеді (Тірі табиғат, 26).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.